ΕρώΤίσις

Ένα κουρασμένο Σάββατο ύστερα από πολύ καιρό, επανέρχομαι με μια ερώτηση. Δεν ξέρω γιατί γράφω, αδυνατώ να προσδιορίσω τις αφορμές μου και σίγουρα τους σκοπούς μου.Λατρεύω τις λέξεις και το παιχνίδι μ'αυτές, τον ήχο τους και τα νοήματά τους, αν κανείς μπορεί να διαχωρίσει τα δύο αυτά στοιχεία, όσον αφορά την ισχύ τους. Τι είναι λοιπόν πιο ισχυρό, το νόημα ή ο ήχος που σιωπηλά γράφεται και λάγνα προφέρεται;

2

με την γλώσσα μου ερεθίζω τις ρώγες σου
απαλά να ματώσω τη νύχτα

πρόχειροχυρό

Tι να γράψεις σε αυτές τις άπληστες λευκές σελίδες που αδηφάγα την ηδονή σου επιθυμούν να αποκαλύψουν;
για τους έρωτες που δεν έζησες ή για τις στιγμές που έχυσες δάκρυα, σπέρμα και υγρές αγωνίες;
για την υπέροχη νύχτα που ζεις ή γι'αυτές που φοβάσαι δεν θα'ρθουν;
πόσα λευκά θα μαυρίσεις ακόμα;
πώς το μελάνι να καλύψει μια στιγμή που μοιάζει σταγόνα;

Πώς πονούν τα μάτια μου όταν ιδρώνει ο χρόνος...

Ξύπνησα μέσα στο όνειρο σχεδόν ταραγμένος
βάδισα αργά σχεδόν σαγηνευτικά στο δωμάτιο
ψηλάφισα τον τοίχο ψάχνωντας για σημάδια
λάγνα μα μάταια-τίποτα δεν υπήρχε
Ανέπνευσα
Κοιμήθηκα μέσα στο όνειρο
λάγνα μα μάταια-τίποτα δεν υπήρξε.

Αλήθεια

Βιάστηκα να περιγράψω την ομίχλη
Ξημέρωσε χάθηκα ξύπνησε η λήθη

Ανάνηψη

Κραυγή που επιστρέφει σε μένα
δεν είμαι τίποτα παραπάνω από μια ηχώ
ανάστροφη σκληρή ακρίδα
μα δεν είμαι σίγουρος γι'αυτο

...

Άσε μια λέξη να πέσει στο πάτωμα
ίσα που ν'ακουστεί
να ξέρω πως υπήρξες